Giresun ve İlçelerinde Yayla Şenlikleri Bütün Hızıyla Sürüyor.

Giresun ve Gümüşhane’nin ortak kullandıkları birçok yaylalarda yayla şenlikleri sürüyor. Temmuz ayının başlamasıyla birlikte hız alan eski otçu göçü şenliklerinin benzeri yayla şenlikleri bütün hızıyla devam ediyor.

Yayla Şenliklerinin Doğuşu

Yayla şenliklerinin temelinde Doğu Karadeniz Bölgesinde yaygın bir gelenek olan “OTÇU GÖÇÜ” yatmaktadır. Mısırların 20-30 cm. büyüdüğü zamanlarda aralarda sık biten kısımların araları 30-40 cm. açılacak şekilde sökülmesine “Eski Ot Kazma” dibindeki otların ikinci kez temizlenmesine “Yeni Ot Kazma” denilmektedir.

Bu işlerden iyice yorulan ve işleri biten cenikliler (köy ve şehirlerde oturanlar) yorgunluklarını atmak ve eğlenmek için temmuz ayı içinde yaylalara yaptıkları toplu gezi ve ziyaretlerine “OTÇU GÖÇÜ” denir. Zaman olarak mısır otunun alınması ile fındık toplamaya başlama zamanı arasında kalan 15-20 günlük süredir. Genellikle Perşembe ve Cuma günü yaylaya götürülecek yiyecek ve giyecekler paketlenir, yola çıkılır. Geçmişin getirdiği örf-adet gereği yolculuk sırasında pınar başlarında oturulur. Yenilir, içilir; türkü söylenir ve horanlar oynanır.

Bu güzel geleneklerin kaybolmaya yüz tuttuğunun sezinlenmesi üzerine eski günlerin tekrar yaşanması amacıyla yayla şenlikleri düzenlenmeye başlanılmış ve büyük ilgi görmüştür.

Yayla Şenlikleri ve Tarihleri

Temmuz ayının hemen başında yapılan 9. Espiye Karaovacık Yayla Şenliği’nden sonra peş peşe şenlikler ve festivaller düzenlendi. Önümüzdeki günlerde yapılacak şenliklerden bazıları ise şöyle:
14-16 Temmuz Görele Kemençe ve Horon Günleri,
15-16 Temmuz Dereli Kümbet Yayla Şenlikleri
16 Temmuz Alucra Ekin Festivali,
21 Temmuz Kadırga Yayla Şenliği,
22 Temmuz Gimev Pilav Günü (Kulakkaya Yaylası)
23 Temmuz Kazıkbeli Yayla Şenliği,
28-29 Temmuz Güvende Yayla Şenliği,
28-30 Temmuz Tirebolu Plaj Festivali

Haber : İbrahim Balcıoğlu

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bizim Köy

Resim
ben lise ikinci sınıfta okuyorum. İstanbul vefa poyraz lisesi öğrencisiyim. Adım İbrahim Balcıoğlu. Burada okuyorsam da gönlüm hep köyümde ve köylümün yanındadır. Çünkü köyden kopmuş değilim ve kopmam da. Büyükbabam, büyük anam, annem ve kardeşlerim hep köydeler. Okul dağıldıktan sonra ben de gidiyorum. bizim köyümüz Giresun’a bağlı Tirebolu ilçesinin kuzgun köyü'dür. İlçeye 17 km.dir. Düz toprak bir yoldur. Minibüs veya kamyonlarla yolculuk yapılır. Köyümüz Harşit deresi vadisinin sağ yamacı üzerine kuruludur. 140 hane ve 1000 kadar nüfusu vardır. Oldukça dağınık bir görünümü vardır. Her tarafı yeşilliklerle kaplıdır. Bunun yanı sıra arazi çok eğilimlidir. Diyebilirim ki ağaçlar ve fındık fidanı olmasa bir tutam toprak kalmaz, dereye iner. Köyümüzün suyu boldur. geçen yıl YSE tarafından yaptırılan su şebekesiyle köyümüz daha da bolluğa kavuşmuştur. köyümüzün geçimi fındıktır. Bazısının bir ila iki ton arası fındığı olur. Bazılarının da iki tondan fazla olur ama sayısı azdır. Ç
Devamı

Mahalli İdareler Secimi ve Ortaya Çıkan Haksızlıklar

Mahalli idareler seçimlerinden yeni çıktık. Adaylar ve partiler daha seçim yorgunluğunu üzerlerinden atamadılar. Belki birçokları seçimden başarısız çıkmanın şokunu yaşarken birçoğu da zafer sarhoşluğu içersinde bulunuyor. 1 Ocakta başlayan seçim dönemi 29 Mart Pazar günü yapılan seçimlerle sona ererken arkasında birçok soru işaretleri bıraktı. Sınıfta yakılan, çöplükte bulunduğu söylenen oy pusulaları ve geçersiz sayılan milyonlarca oy yanında kanunen çöpe atılan, silinen ve yok farz edilen oyları kimse gündeme getirmiyor. Bilindiği gibi mahalli idareler seçimlerini düzenleyen kanun 1984 yılında çıkarılan 2972 sayılı Mahalli İdareler Seçim Yasasıdır. Bu yasa partilerin ve bağımsız adayların nasıl aday göstereceklerini, nasıl seçileceklerini ve seçimlerin nasıl düzenleneceğini gösteren çok da eski olmayan bir yasadır. Yasanın bazı maddelerinde sonraki tarihlerde bazı değişiklikler yapılmışsa da seçim sonuçlarını tespit ve tayin eden 23. maddesinin sadece kontenjan üyelerinin bölme iş
Devamı

Giresun Dernekçiliğinin Serencamı…

Resim
Giresun dernekçiliğinin tarihi gurbetçilikle başlar. Dernekçilik hemşerilerin bir arada bulunma ihtiyacı ile ortaya çıkmıştır. İlk derneklerin de Alucra ve Şebinkarahisarlılarca kurulması da tesadüf değildir. Bu iki ilçemiz diğer ilçelere göre daha önce gurbete çıkmışlar ve ilk dernekleri de onlar kurmuşlardır. 5-10 yıl önce 1957 yılında kurulan Alucra Çamlıyayla Köyü Derneğini görünce şaşırmıştım. Şebinkarahisarlıların da 50-60 yıllık dernek vakıfları olduğunu biliyoruz. Ancak dernekçilikte esas patlama 1990’ların başından itibaren olmuştur. Bu yılardan sonra Giresun’un neredeyse her ilçesi ve köyü adına İstanbul’da dernekler kurulmuştur. Bu sayının bir zamanlar 450-500 e kadar çıktığı söyleniyordu. Şimdilerde ne kadar olduğunu bilen var mı acaba. O yıllarda kurulan Giresun Dernekler Birliği de bunlardan biriydi, bildiğim kadarıyla hala varlığını sürdürüyor. Bu dernek isminden de anlaşılacağı gibi birlik ismini özellikle seçmiş ve onu öylece tescil ettirmişti. Esasında birlik b
Devamı