Hacı Abi Hasta

herhalde 12  eylül sonrası günler olmalı. 500 evlerde şimdiki kadiroğlu mobilyanın olduğu yerde hacı abinin evindeyiz. hacı abi yaptığı yemeklerden birini daha yapıyor. üç beş arkadaş toplanmış yemeğin yapılmasını bekliyoruz. hacı abinin yaptığı yemeklerin tadı bize bir başka gelirdi, hep. o gün de yaptığı yemeği silip, süpürdük, orada bulunanlar. daha sonra kendi aramızda konuşmalar, gülüşmeler…

aradan yıllar geçmiş, dernek başkanımız beni arıyor. abi, selahattin(hacı) abiyi ziyarete gittim. resim çekip facebooka attım. köy sitesine haber yaparsan iyi olur, diyor. aklıma otuz yıl öncesi geliyor, gözlerim buğulanıyor.  nasıl durumu diyorum, iyi abi konuştuk, şakalaştık diyor. inşallah iyileşecek, çıkacak diyor. ohh diyorum içimden, inşallah. hacı abi için sağlık afiyet diliyorum. facebooktan resmi indirip siteye haber yapıp koyuyorum. siteye “Süleymangilin Hacısı Hasta” başlığı ile koyduğum habere Yediden yetmişe hepimizin kursağında lokması bulunan Hacı(Selahattin) Abisi hasta ara başlığını uygun buluyorum. 

habere ”Hastalığı nedeniyle Karadeniz Tıp Fakültesi Farabi Hastanesinde yatan Hacı (Selahattin) Gündüz, gelen ziyaretçileri ile hastalığının biraz daha iyi olduğunu söylüyor.

En son derneğimiz başkanı Mustafa Ramazan ve arkadaşları tarafından yatmakta olduğu Farabi Hastanesinde ziyaret edilen Hacı Abi, “en kısa zamanda aranıza dönüp size meşhur çorbadan ikram etme fırsatına kavuşacağım. Tüm hemşerilerimden dua bekliyorum” dedi.” diye devam ediyorum.

inşallah en kısa zamanda iyi olur, aramıza dönersin, Hacı Abi. senin çorbalarını içmeye geliyorum en kısa zamanda.

Bu blogdaki popüler yayınlar

Bizim Köy

Resim
ben lise ikinci sınıfta okuyorum. İstanbul vefa poyraz lisesi öğrencisiyim. Adım İbrahim Balcıoğlu. Burada okuyorsam da gönlüm hep köyümde ve köylümün yanındadır. Çünkü köyden kopmuş değilim ve kopmam da. Büyükbabam, büyük anam, annem ve kardeşlerim hep köydeler. Okul dağıldıktan sonra ben de gidiyorum. bizim köyümüz Giresun’a bağlı Tirebolu ilçesinin kuzgun köyü'dür. İlçeye 17 km.dir. Düz toprak bir yoldur. Minibüs veya kamyonlarla yolculuk yapılır. Köyümüz Harşit deresi vadisinin sağ yamacı üzerine kuruludur. 140 hane ve 1000 kadar nüfusu vardır. Oldukça dağınık bir görünümü vardır. Her tarafı yeşilliklerle kaplıdır. Bunun yanı sıra arazi çok eğilimlidir. Diyebilirim ki ağaçlar ve fındık fidanı olmasa bir tutam toprak kalmaz, dereye iner. Köyümüzün suyu boldur. geçen yıl YSE tarafından yaptırılan su şebekesiyle köyümüz daha da bolluğa kavuşmuştur. köyümüzün geçimi fındıktır. Bazısının bir ila iki ton arası fındığı olur. Bazılarının da iki tondan fazla olur ama sayısı azdır. Ç
Devamı

Mahalli İdareler Secimi ve Ortaya Çıkan Haksızlıklar

Mahalli idareler seçimlerinden yeni çıktık. Adaylar ve partiler daha seçim yorgunluğunu üzerlerinden atamadılar. Belki birçokları seçimden başarısız çıkmanın şokunu yaşarken birçoğu da zafer sarhoşluğu içersinde bulunuyor. 1 Ocakta başlayan seçim dönemi 29 Mart Pazar günü yapılan seçimlerle sona ererken arkasında birçok soru işaretleri bıraktı. Sınıfta yakılan, çöplükte bulunduğu söylenen oy pusulaları ve geçersiz sayılan milyonlarca oy yanında kanunen çöpe atılan, silinen ve yok farz edilen oyları kimse gündeme getirmiyor. Bilindiği gibi mahalli idareler seçimlerini düzenleyen kanun 1984 yılında çıkarılan 2972 sayılı Mahalli İdareler Seçim Yasasıdır. Bu yasa partilerin ve bağımsız adayların nasıl aday göstereceklerini, nasıl seçileceklerini ve seçimlerin nasıl düzenleneceğini gösteren çok da eski olmayan bir yasadır. Yasanın bazı maddelerinde sonraki tarihlerde bazı değişiklikler yapılmışsa da seçim sonuçlarını tespit ve tayin eden 23. maddesinin sadece kontenjan üyelerinin bölme iş
Devamı

Giresun Dernekçiliğinin Serencamı…

Resim
Giresun dernekçiliğinin tarihi gurbetçilikle başlar. Dernekçilik hemşerilerin bir arada bulunma ihtiyacı ile ortaya çıkmıştır. İlk derneklerin de Alucra ve Şebinkarahisarlılarca kurulması da tesadüf değildir. Bu iki ilçemiz diğer ilçelere göre daha önce gurbete çıkmışlar ve ilk dernekleri de onlar kurmuşlardır. 5-10 yıl önce 1957 yılında kurulan Alucra Çamlıyayla Köyü Derneğini görünce şaşırmıştım. Şebinkarahisarlıların da 50-60 yıllık dernek vakıfları olduğunu biliyoruz. Ancak dernekçilikte esas patlama 1990’ların başından itibaren olmuştur. Bu yılardan sonra Giresun’un neredeyse her ilçesi ve köyü adına İstanbul’da dernekler kurulmuştur. Bu sayının bir zamanlar 450-500 e kadar çıktığı söyleniyordu. Şimdilerde ne kadar olduğunu bilen var mı acaba. O yıllarda kurulan Giresun Dernekler Birliği de bunlardan biriydi, bildiğim kadarıyla hala varlığını sürdürüyor. Bu dernek isminden de anlaşılacağı gibi birlik ismini özellikle seçmiş ve onu öylece tescil ettirmişti. Esasında birlik b
Devamı